Tego dowiesz się z artykułu:
Podróżowanie z HIV jest możliwe – Mimo wyzwań, osoby żyjące z HIV mogą bezpiecznie podróżować dzięki odpowiednim przygotowaniom. |
Sprawdź przepisy imigracyjne – Zanim zaplanujesz podróż, zapoznaj się z przepisami dotyczącymi wjazdu do różnych krajów, ponieważ niektóre z nich mogą mieć ograniczenia dla osób z HIV. |
Konsultacje z lekarzem – Przed podróżą skonsultuj się z lekarzem w sprawie stanu zdrowia, niezbędnych szczepień i dostosowania terapii ARV. |
Szczepienia a HIV – Niektóre szczepienia mogą być przeciwwskazane dla osób z HIV, dlatego ważne jest omówienie tego z lekarzem. |
Podróżowanie dla wielu osób może być nieodłączną częścią życia. Niezależnie od tego, czy jest to wyjazd służbowy, wakacje, czy odwiedziny u rodziny i przyjaciół, powinniśmy odpowiednio przygotować się do podróży. Dla osób żyjących z HIV podróżowanie może wiązać się z dodatkowymi wyzwaniami i ograniczeniami, jednak dzięki odpowiednim przygotowaniom, konsultacjom z lekarzem oraz stosowaniu się do pewnych zasad, podróżowanie powinno być dla tych osób bezpieczne i komfortowe. Poniżej kilka kluczowych aspektów, które warto wziąć pod uwagę podczas planowania podróży przez osoby zakażone HIV.
Czy mogę podróżować do USA z HIV? Czy mogę polecieć do Malezji z HIV? Sprawdź przepisy imigracyjne.
UNAIDS twierdzi, że w 2019 r. w około 48 krajach i terytoriach nadal obowiązywały ograniczenia, które obejmują obowiązkowe testowanie na obecność wirusa HIV i ujawnianie informacji o zakażeniu w ramach wymogów dotyczących zezwoleń na wjazd, pobyt, pracę i/lub naukę. Przed planowaniem podróży warto sprawdzić przepisy imigracyjne danego kraju, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek. Zasady przyjazdu do danego kraju mogą się różnić w zależności jaki charakter ma przyjazd (czy to jest pobyt krótkotrwały, długotrwały czy tylko tranzytem), ale także od poziomu wiremii wirusa HIV i skuteczności leczenia ARV.
Organizacje takie jak UNAIDS i WHO regularnie aktualizują informacje na temat zmieniających się przepisów dotyczących wjazdu osób zakażonych HIV w różnych krajach. Aktualne informacje dotyczące restrykcji znajdują się na stronie HIV Travel.
Kraje, do których wjedziesz z HIV bez ograniczeń (przykłady):
Wielka Brytania
Austria
Brazylia
Barbados
Hongkong
Włochy
Macedonia
Japonia
Madagaskar
Kraje z ograniczeniami dla osób z HIV (przykłady):
Egipt - Wszyscy cudzoziemcy planujący studiować, pracować lub szkolić się w Egipcie przez okres dłuższy niż jeden miesiąc mogą zostać zobowiązani do wykonania testu na HIV. W przypadku pobytów turystycznych nie wykonuje się testów na obecność wirusa HIV. Władze Egiptu uważają niektóre leki na receptę i bez recepty za substancje kontrolowane.
Rosja - Nie jest wymagany test na HIV w przypadku krótkoterminowych pobytów turystycznych (do trzech miesięcy). Test na HIV jest wymagany w przypadku wizy wielokrotnego wjazdu. Jeśli planujesz pozostać w Rosji dłużej niż trzy miesiące, musisz przedstawić zaświadczenie lekarskie o negatywnym wyniku testu na HIV. Zaświadczenie musi być ważne przez trzy miesiące od daty testu. Zgodnie z prawem, które weszło w życie 29 grudnia 2021 roku, praktycznie wszyscy cudzoziemcy mieszkający w Rosji będą musieli kwartalnie przechodzić prześwietlenia rentgenowskie oraz badania krwi i moczu w kierunku chorób, w tym trądu, gruźlicy, kiły i HIV/AIDS. Badania przeprowadzane będą w ciągu 30 dni od wjazdu do Rosji. Obcokrajowcy, u których stwierdzono HIV, są wydalani.
Tunezja - Brak ograniczeń w przypadku krótkoterminowych pobytów turystycznych osób z HIV. Osoby przebywające w Tunezji dłużej niż 30 dni muszą przedstawić negatywny wynik testu na obecność wirusa HIV. Osoby przebywające w Tunezji dłużej niż 30 dni muszą przedstawić negatywny wynik testu na obecność wirusa HIV.
Planowanie podróży osoby z HIV. Co warto omówić z lekarzem przed podróżą? Szczepienia a leki ARV.
Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek podróży osoby seropozytywne powinny skonsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym. Jest to kluczowe, aby upewnić się, że stan zdrowia jest stabilny i że osoba jest odpowiednio przygotowana na potencjalne wyzwania zdrowotne związane z podróżą. Pamiętaj, że w niektórych krajach wymagane są dodatkowe szczepienia. Na przykład szczepienie przeciwko żółtej gorączce (żółta febra) Jest wymagane przy wjeździe do części krajów tropikalnych, przede wszystkim w Afryce i Ameryce Południowej.
Uwaga!
Niektóre szczepienia są przeciwwskazane dla osób zakażonych HIV. Część szczepień należy odroczyć do czasu aż liczba komórek CD4+ będzie wynosiła powyżej 200 kom/ul. Dlatego bardzo ważne jest poruszenie tematu wyjazdu ze swoim lekarzem nawet na kilka miesięcy przed planowaną podróżą.
Lekarz powinien doradzić w kwestii niezbędnych szczepień oraz dostosować terapię ARV w zależności od miejsca podróży. Podróżujący, którzy dopiero co rozpoczęli terapię antyretrowirusową, powinni rozważyć odroczenie wyjazdu o co najmniej 3-6 miesięcy. Okres ten pozwala na monitorowanie ewentualnych działań niepożądanych i dostosowanie leczenia, co jest kluczowe dla stabilizacji stanu zdrowia.
Osoby zakażone HIV, z niską liczbą komórek CD4+, którym zostało włączone leczenie ARV, również powinny odroczyć wyjazd do czasu ustabilizowania stanu zdrowia ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu rekonstrukcji immunologicznej. Osoby te mają również większe ryzyko nabycia chorób związanych z podróżą i ich cięższego przebiegu.
Niektóre kraje takie, jak USA czy Egipt, wymagają zaświadczenia od lekarza o przyjmowanych lekach. Jeśli czujesz się niekomfortowo, podróżując z lekami ARV lub obawiasz się ograniczeń wjazdu do niektórych krajów, jedną z opcji może być leczenie w formie iniekcyjnej. Przedyskutuj tą kwestię ze swoim lekarzem prowadzącym, jednak również odpowiednio wcześnie, gdyż ważne jest, aby nie zmieniać schematu terapii antyretrowirusowej bezpośrednio przed wyjazdem z uwagi na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w czasie podróży lub nieskuteczność leczenia.
Jak przygotować się do podróży żyjąc z HIV? Leki ARV w podróży.
Osoby żyjące z HIV muszą upewnić się, że mają wystarczającą ilość leków ARV na cały okres podróży oraz kilka dodatkowych dni na wypadek nieprzewidzianych opóźnień. Leki powinny być przewożone w oryginalnych opakowaniach z etykietami, aby uniknąć problemów na granicach i lotniskach. Dobrym pomysłem jest również zabranie ze sobą zaświadczenia od lekarza potwierdzającego konieczność przyjmowania leków przewlekle. Przed wyjazdem upewnij się, że zaświadczenie zawiera listę leków, w tym ich nazwy handlowe, skład, ilość przyjmowanego leku i częstotliwość jego przyjmowania. Powinno ono zawierać także Twoje imię i nazwisko, datę urodzenia. Może być pomocne, jeśli zostanie napisane na papierze firmowym z kliniki HIV, szpitala lub gabinetu lekarskiego.
Podróżując z lekami antyretrowirusowymi, warto przestrzegać kilku zasad:
Leki w bagażu podręcznym: Zawsze przewoź leki w bagażu podręcznym, ponieważ bagaż rejestrowany może zaginąć lub się opóźnić. Warto również rozważyć umieszczenie leków w dwóch bagażach w razie zaginięcia jedno z nich.
Przepisy celne: Sprawdź konkretne przepisy celne dotyczące wwozu leków do danego kraju. Import leków do użytku osobistego zazwyczaj nie stanowi problemu, ale miej przy sobie zaświadczenie od lekarza w języku angielskim, z informacją o konieczności przyjmowania leków przewlekle.
Unikaj ujawniania statusu HIV: Nie ujawniaj swojego statusu HIV bez potrzeby, szczególnie urzędnikom celnym czy imigracyjnym.
Kontakt z lokalnymi organizacjami: Jeśli przebywasz w kraju przez dłuższy okres, dowiedz się, gdzie znajduje się najbliższa klinika HIV lub uzyskaj adres lekarza specjalizującego się w HIV.
Ubezpieczenie zdrowotne dla osób z HIV
Przed wyjazdem warto zadbać o odpowiednie ubezpieczenie zdrowotne, które pokryje koszty leczenia w razie nagłych wypadków za granicą. Należy upewnić się, że ubezpieczenie obejmuje osoby żyjące z HIV oraz, że polisa pokrywa koszty związane z terapią antyretrowirusową, hospitalizacją, a także transportem medycznym do Polski. Takie ubezpieczenie zapewni spokój ducha i ochronę finansową w przypadku niespodziewanych problemów zdrowotnych.
Jak przetrwać lot samolotem? Porady dotyczące lotów.
Podróżowanie samolotem może być męczące, zwłaszcza przy długich lotach. Osoby żyjące z HIV powinny pamiętać o regularnym przyjmowaniu leków. Nawet jeśli różnica czasu między strefami czasowymi może to utrudniać, konieczne jest dostosowanie pory przyjmowania leków antyretrowirusowych do nowej strefy czasowej. Najlepiej ustalić plan przyjmowania leków z lekarzem, aby uniknąć pominięcia lub podwojenia dawki. Hydratacja jest kluczowa, dlatego należy pić dużo wody podczas lotu, unikać alkoholu oraz kofeiny, co również pomoże w zapobieganiu zespół długu czasowego („jet lag”).
Pamiętaj, żeby nie pomijać dawek leków ARV!
Higiena i bezpieczeństwo żywności w podróży.
Podczas podróży, szczególnie do krajów rozwijających się, istotne jest zachowanie wysokiego standardu higieny i ostrożności w kwestii aktywności, które zamierzamy wykonywać. Niebezpieczeństwa w podróży mogą być związane z warunkami panującymi w miejscu docelowym i sposobami spędzania czasu: oparzenia słoneczne, zatrucia pokarmowe, urazy, narażenie na ekstremalne temperatury, ukąszenia przez jadowite zwierzęta i ukłucia owadów. Omów ze swoim lekarzem jakie aktywności zamierzasz wykonywać.
Czy wiesz, że:
Niektóre osoby HIV (+) mają przeciwwskazania do nurkowania, warto poruszyć również temat choroby wysokościowej, jeżeli zamierzasz się wspinać się na ponad 2000 m n.p.m.
Osoby z HIV powinny unikać surowych lub niedogotowanych potraw, a także wody z nieznanych źródeł. Picie wody butelkowanej i unikanie lodu w napojach to proste środki, które mogą zapobiec infekcjom żołądkowo-jelitowym. Powinno ograniczyć się kąpiele w zbiornikach wodnych, które nie są czyste, ze względu na ryzyko nabycia m.in. cholery, schistosomatozy, leptospirozy.
Niektóre miejsca i kraje na świecie mogą wymagać większej ostrożności ze względu na lokalne choroby endemiczne, takie jak malaria czy denga. W takich przypadkach konieczne może być przyjmowanie dodatkowych leków profilaktycznych, stosowanie środków odstraszających owady z DEET i moskitier nasączonych permetryną, noszenie ubioru z długimi rękawami i nogawkami.
Ważne!
Sprawdź ze swoim lekarzem interakcje pomiędzy lekami ARV, a lekami stosowanymi w profilaktyce p/malarycznej.
Jeśli jesteś osobą aktywną seksualnie, przed wyjazdem wykonaj testy w kierunku innych STI (m.in. rzeżączka, chlamydia i kiła). Używaj prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych.
Dbanie o zdrowie psychiczne osoby z HIV.
Podróżowanie, zwłaszcza do nowych i egzotycznych miejsc, może być stresujące. Ważne jest, aby osoby zakażone HIV dbały również o swoje zdrowie psychiczne, zarówno przed wyjazdem, jak i w trakcie podróży. Jeśli to możliwe, warto podróżować z osobą towarzyszącą, która może zapewnić wsparcie emocjonalne.
Informowanie bliskich o planach podróży.
Przed wyjazdem warto poinformować bliskich o planach podróży, w tym szczegółach dotyczących trasy, miejsc zakwaterowania i planowanych aktywności. Pozwoli to na szybkie reagowanie w razie nagłych wypadków lub problemów zdrowotnych. Dodatkowo, warto mieć ze sobą kontakt do lokalnych organizacji zdrowotnych lub ambasady, która może pomóc w sytuacjach kryzysowych.
Poznanie lokalnych systemów zdrowotnych.
Przed wyjazdem warto dowiedzieć się, jakie są lokalne systemy zdrowotne w kraju docelowym. Ważne jest, aby znać najbliższe placówki medyczne specjalizujące się w leczeniu osób zakażonych HIV (przychodnie i szpitale), znać ich adresy oraz numery telefonów. W niektórych krajach opieka zdrowotna może być trudniej dostępna lub kosztowna, dlatego dobrze jest być przygotowanym na różne scenariusze.
Podsumowanie
Podróżowanie osób zakażonych HIV wymaga dodatkowego planowania i ostrożności, ale jest jak najbardziej możliwe i może być równie satysfakcjonujące, jak dla osób niezakażonych. Kluczem do udanej podróży jest odpowiednie przygotowanie, które obejmuje konsultacje z lekarzem, planowanie medyczne, sprawdzenie przepisów imigracyjnych oraz dbanie o higienę i bezpieczeństwo żywności. Ważne jest również posiadanie odpowiedniego ubezpieczenia zdrowotnego i znajomość lokalnych systemów zdrowotnych. Dzięki odpowiednim przygotowaniom, podróżowanie może być dla osób żyjących z HIV bezpieczne i komfortowe.
Autorka:
Karolina Lisek - Kubacka - Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, lekarka realizująca specjalizację z chorób zakaźnych w Wojewódzkim Szpitalu Zakaźnym w Warszawie. Od 2020r. związana z Fundacją Edukacji Społecznej, działa w Mobilnym Serwisie Redukcji Szkód, jako edukatorka oraz pracownik medyczny podczas bezpłatnego i anonimowego testowania w kierunku HIV, HCV, kiła. Certyfikowana doradczyni ds HIV/AIDS, streetworkerka i partyworkerka. Lekarka prowadząca konsultacje w sprawie PrEP w Centrum Medycyny Zapobiegawczej i Rehabilitacji. Uhonorowana Czerwoną Kokardką.
Artykuł powstał w ramach projektu Pozytywnie Otwarci. Projekt Pozytywne Życie jest finansowany w ramach Konkursu Pozytywnie Otwarci.
Źródła:
Zasady opieki nad osobami zakażonymi HIV - Zalecenia PTN AIDS 2023
Źródło: PTN AIDS
Travelling with HIV medication
Źródło: aidsmap.com
Travel restrictions for people with HIV
Źródło: aidsmap.com
HIV Travel
Źródło: hivtravel.org
Szczepienia dla podróżujących
Źródło: gov.pl
Comments